انتخاب سبک عکاسی قطعا یکی از دغدغه‌های تمامی عکاسانی هست که میخواهند به طور حرفه‌ای وارد این دنیا شوند و البته در همین ابتدا باید بگویم که چیزی تحت عنوان بهترین سبک عکاسی وجود ندارد و هر عکاسی باید به توجه به توانایی‌ها و علایقش بهترین سبک برا صرفا برای خودش انتخاب کند.و عکاس در این مسیر علاوه بر بررسی ویژگی‌های خود باید سبک‌های مختلف را بررسی و با سختی و چهارچوب‌های آن‌ها آشنا شود

در این مقاله به معرفی ۹ ژانر مختلف عکاسی می‌پردازیم تا شما را بیشتر با انواع آن‌ها آشنا کنیم، به این امید که در انتخاب بهترین و جذاب‌ترین ژانر عکاسی کمک‌تان کرده باشیم.

عکاسی از مناظر

یکی از محبوب ترین سبک های عکاسی، عکاسی منظره می‌باشد که در آن همه چیز در مورد به تصویر کشیدن زیبایی طبیعت است.

اگرچه بسیاری از عکس‌های منظره از زاویه دید گسترده گرفته شده‌اند، اما فرصت های زیادی برای عکاسی عمودی از چشم انداز و حتی عکس هایی از پنجره‌های بسیار کوچکی از یک چشم انداز بزرگتر وجود دارد که جزئیات محیط طبیعی را برجسته می کنند.

همچنین ممکن است عکاسی از چشم انداز در دسترس‌ترین نوع عکاسی نیز باشد. تمام کاری که شما باید برای پیدا کردن یک سوژه انجام دهید این است که بیرون بروید!

عکاسی از حیات وحش

اگر عکاسی از حیات وحش را برای حرفه‌ای شدن انتخاب کرده‌اید، بی شک به سراغ یکی از سخت‌ترین‌ها رفته اید.

عکاسی از حیات وحش  فراتر از هر ژانر دیگری، نیازمند صبر است و شاید این ویژگی را هر کسی نداشته باشد. اما پاداش این صبر می‌تواند شگفت انگیز باشد.

شکار لحظه‌هایی جادویی و نفس‌گیر از زندگی حیوانات قطعا ارزش این صبر طولانی را خواهد داشت.

برای شروع هم لازم نیست به یک سفر دور و دراز یا قله‌ی کوه و جنگل‌های آمازون بروید، حیوانات خانگی و پرنده‌هایی که در پارک محل زندگی‌تان می‌بینید هم می‌توانند سوژه‌های خوبی برای عکاسی باشند.

عکاسی معماری

عکاسی از معماری را می‌توان  عکاسی از منظره‌های شهری تعریف کرد. از این نظر که شما به جای عکاسی از عناصر طبیعی، زیبایی سازه‌های انسانی را به تصویر می کشید و بررسی می کنید که آنها چگونه مناظر  شهری را تغییر داده‌اند.

یک طاق زیبا یا یک مجسمه در بالای ساختمان و ... همه‌ی اینها فرصت ‌های زیادی هستند برای برجسته سازی شگفتی‌های معماری بشر.

عکاسی پرتره

حتی اگر عکس‌های سلفی  را در نظر نگیریم، پرتره به احتمال زیاد محبوب ترین سبک عکاسی در جهان است.

اما عکاسی پرتره فراتر از آن است که تنها دوربین خود را به سمت فردی برده و عکس بگیرید.

پرتره روایت‌ گر چهره‌هاست. خصوصیات منحصربفردشان را برجسته می‌کند.

اما انواع بسیار بیشتری از عکاسی پرتره جز پرتره های انفرادی وجود دارند؛ همانند پرتره خانوادگی، عکاسی مد، عکس فارغ التحصیلی و حتی عکاسی ورزشی.

صرف نظر از نوع، برای بهترین پرتره ها، علاوه بر یادگیری انواع نور در عکاسی پرتره، باید بر تنظیمات دوربین عکاسی پرتره نیز مسلط شوید.

عکاسی جشن ازدواج 

ازدواج یکی از مهم‌ترین اتفاقات در زندگی هر فردی است، بنابراین عکس‌های مراسم عروسی نیز بسیار مهم است. عکاسی از مراسم عروسی را می‌توان پراسترس‌ترین ژانر عکاسی دانست.

اما عکاس مراسم عروسی بودن تنها نیازمند داشتن مهارت مناسب پشت دوربین نیست. درعوض، عکاسان عروسی باید دارای مهارت قصه‌گویی، حل مشکلات و روابط اجتماعی فوق‌العاده‌ای باشند.

عکاسی از رویداد

از کنسرت گرفته تا مهمانی های تولد، رویدادهای شرکتی تا نمایشگاه‌های شهری، عکاسی از رویداد طیف وسیعی از سوژه ها را در بر می گیرد.

این طیف ممکن است شامل پرتره های افراد حاضر در مراسم، غذایی که می خورند، فضای رویدادی که در آن جمع شده‌اند و غیره باشد.

به عبارت دیگر، عکاسی از رویداد ژانری با سرعت و چالش برانگیز است. اگر  تصمیم دارید که یک عکاس رویداد موفق شوید، بهتر است خودرا برای هر اتفاقی آماده کنید.

در نهایت، عکاسی از رویداد در واقع کمکی به افراد حاضر در مراسم است تا برای سالها از طریق عکس‌های شما خاطرات آن رویداد را دوباره تجربه کنند.

عکاسی مد

گرچه عکاسی مد در درجه اول برای مارک‌های تجاری و تبلیغات به وجود آمد، اما به ظهور شبکه‌های اجتماعی و گسترش عکسبرداری، عکاسی از مدهای  خیابانی و ترندهای روز بیشتر و بیشتر شد.

چه عکسبرداری برای یک مجله باشد یا پستی در اینستاگرام، هدف از عکاسی مد برجسته سازی لباس، آرایش و سایر لوازم جانبی مد به گونه مطلوبی برای مصرف کنندگان است.

به دلیل نیاز به نمایش تمامی این آیتم‌ها، بسیاری از عکسهای مد تمام قد هستند. علاوه بر این، عکاسان مد باید در زمینه نورپردازی در عکاسی خبره بوده از مهارت های پرتره‌پردازی خوبی برخوردار باشند.

عکاسی مستند

در کنار خبرنگاران عکاس، عکاسان مستند تلاش می کنند تا رویدادهای مهم خبری را به گونه ای به تصویر بکشند که به مردم کمک کند آن واقعه رخ داده را بهتر درک کرده و با آن ارتباط برقرار کنند.

عکاسی مستند بر انتقال احساسات جاری در عکس و درک آن توسط مخاطب متمرکز است.

گرچه عکاسی جنگ شناخته شده‌ترین ژانر عکاسی مستند است، اما بسیاری دیگر از رویدادها از جمله فعالیت های ریاست جمهوری، گردهمایی های ایالتی و جشن های ملی دیگر نیز می‌توانند زیر نظر یک عکاس مستند باشد. علاوه بر این، بسیاری از عکاسان مستند به سادگی به دنبال ثبت زندگی روزمره، تاریخ، فرهنگ و موارد دیگر هستند.

عکاسی اشیا

این سبک از عکاسی درباره تصویربرداری از اشیا است.

در بسیاری از موارد ممکن است که فقط یک یا چند شی (به عنوان مثال یک کاسه میوه) به عنوان سوژه عکس طبیعت بی جان عمل کند.

نکته اصلی برای داشتن یک تصویر موفق از زندگی طبیعی، داشتن نور عالی است که باعث تابش نور یکنواخت سوژه و در عین حال به حداقل رساندن سایه‌ها می شود.

اگرچه ممکن است این سبک محبوب‌ترین نوع عکاسی نباشد‌، اما با تمرکز بر روی نور می توانید صحنه جالبی را حتی از پیش پا افتاده ترین موضوعات خلق کنید .

از اطلاعاتی که در این مقاله ارائه شده برای تفکر در مورد نوع عکاسی متناسب با علاقه و مهارت خود فکر استفاده کنید و از آزمایش و ترکیب سبک‌های مختلف نترسید!

منبع : وبلاگ ماژورین

عکس های غم انگیز

ده عکسی که" غم" را به ثبت رساندند

علاقه مندان به هنر عکاسی می دانند که این هنر در تاثیرگذاری حرف اول را بین تمامی هنرها از جمله موسیقی،سینما، و... میزند . و نکته ای که این هنر را متمایز میسازد،مختصر بودن و در عین حال عمیق بودن آن است.

عکاسان بزرگ به ما ثابت کردند که عکاسی یکی از پیچیده ترین هنرها و فراتر از مفهوم شاتر زدن هست.

و ما تلاش کردیم در این مقاله عکس هایی را به نمایش بگذاریم که احساس تفکر را در ما زنده میکند.

.

در این عکس دو مرگ در دو طرف لنز دوربین اتفاق افتاده است.

نخست، مرگ کودک سودانی‌ست که بخاطر گرسنگی و سوءتغذیه  جان می‌سپارد و لاشخوری در انتظار مرگ اوست.

اما مرگ دوم ،مرگ عکاس است!

بعد از اینکه "کوین کارتر"(عکاس این اثر) این عکس را به نیویورک تایمز فروخت و نیویورک تایمز هم آن را منتشر کرد، بسیاری از خوانندگان، جویای سرنوشت دختر بچه‌ی داخل عکس شدند. کارتر بعدها اعلام کرد که بعد از گرفتن این عکس پرنده را از نزدیکی دختر دور کرده است و مطمئن شده که او در امان است. مدتی بعد و پس از دریافت جایزه پولیتزر اما کارتر اقدام به خودکشی کرد. دختر بچه‌ی داخل عکس نیز در سن ۱۴ سالگی و بر اثر تب مالاریا از دنیا رفت.

لل 

 گروهبان آمریکایی داخل عکس پس از سوار شدن به هلیکوپتر حاوی مجروحان و کشته شدگان آمریکایی، متوجه می‌شود که کیسه‌ی کنار دستش جسد بهترین دوستش را در خود دارد که به اشتباه و توسط نیروهای خودی به قتل رسیده. در این تصویر عکاس سوگواری این گروهبان را ثبت کرده است.

این خاصیت جنگ است، یک روز ممکن است بهترین دوستت را بکشی و یک روز دیگر کسی را که شاید در آینده میتوانست بهترین دوست ، معشوقه و یا همدمت شود.

برخورد سرانگشتان سربازی که مدت هاست جز تفنگ و نارنجک لمس نکرده است با کلاویه های یک پیانو چقدر میتواند غریبانه باشد؟؟

این عکس یک سرباز روسی در سال 1994 در چچن است که در میان ویرانی های ناشی از جنگ به  یک پیانو سالم برمیخورد و شروع به نواختنش میکند.

خیلی ها این عکس را اینگونه نقد میکنند که:  "تنها هنر است که جاوید مانده و می‌تواند جهان را پر از صلح کند"

فراوانی هر پدیده ای باعث عادی شدنش میشود و چقدر تلخ است که مرگ عادی شود.

آنقدر عادی  که وقتی کودکی از گرسنگی میمیرد، جز مادرش هیچکس به خاکسپاریش نمیرود.

و چنان درسکوت میمیرد که مرگش هیچ جنبنده ای را از خواب بیدار نمیکند.

این کودک فلسطینی خودش هم میداند تفنگ اسباب بازیش به هیچ احدالناسی آسیبی نمی‌رساند، اما چنان مصمم آن را بالا گرفته است که نمیدانم به کودک بودنش شک کنم یا اسباب بازی بودن تفنگش .

خاورمیانه کودکی را چونان میکشد که طناب، اعدامی را…

انگار سرش را روی دریا گذاشته و خوابیده است که ای کاش اینطور بود،”آلان کردی” سه ساله  به همراه خانواده اش  یکی از  آوارگان جنگ سوریه بودند ،که به امید یک زندگی بهتر و بدون جنگ قصد سفر به کانادا از طریق جزیره کوس در یونان را کردند ،اما در حین سفر آلان، برادر ۵ ساله‌اش (گالیپ) و مادرش غرق میشوند و تنها پدر خانواده زنده می‌ماند. و یک عکاس ترک این قاب را به ثبت  می‌رساند

او هم حق داشت بخاطر خراب شدن عروسک هایش گریه کند

او هم حق داشت که مادرش روی سرش دست بکشد و موهایش را شانه کند

اما چه کند که قربانی خشکسالیست

و باید بخاطر غذا اشک بریزد

و مادر گرسنه‌اش جوری دستش را بر سرش بکشید که گویی دارد داغ دیده ای را تسکین می دهد.

نمی داند باید شاد باشد که از دست داعش فرار کرده است،

یا غمگین باشد بخاطر مرگ خانواده اش،

یا بترسد از گذشته اش که زخم التیام ناپذیر روحش است، و آینده ای که خاورمیانه بی شک مجروحش خواهد کرد.

اصلا همین ندانستن هایش است که از سباء دختربچه ی جنگ زده "مونالیزای قرن" را ساخت ، و قلموی داوینچی جایش را به دوربین "علی الفهداوی" داد، و این شاهکار عکاسی آفریده شد.

 "تسلیما اختر" با گرفتن این عکس توانست  بی پناهی کارگران بنگلادشی را که در بیگارخانه های مد و لباس شب و روز کار میکنند و حتی ایمنی محل کارشان تامین نمیشود را به جهان نشان دهد، و شرایط بهتری را برای این کارگرها فراهم کند.

این زوج جوان در یکی از همین  بیگارخانه ها کار میکردند که در آغوش یکدیگر اینگونه محکوم به مرگ شدند .

دوروتا لنگ" این عکس را در سال 1936 از زنی گرفت که شوهرش در اثر سل جان خود را از دست داد،و این زن 35 ساله با ۶ کودک  خود تنها مانده بود.بی شک فقط هنر عکاسی میتوانست نگاه درمانده ی زن را ثبت کند"

منبع :بلاگ ماژورین